Stomme schaar

"Stomme schaar!", zei mijn zoontje van vijf. Niet iets om je zorgen om te maken. Heel veel dingen zijn stom. "Stomme auto!", "Stomme schoenen!", "Stomme jas!" en de mooiste: "Stomme poep!". Maar evengoed, het zet je toch aan het denken. Ikzelf vind een schaar namelijk redelijk briljant. Twee messen die je met een simpele knipbeweging over elkaar laten klappen. Niets stoms aan. Vraag is misschien ook niet of hij de schaar stom vond, maar eerder welke schaar. Pimindekeuken heeft namelijk al een aardige set scharen in de lade liggen.

v.l.n.r.: gevogelteschaar, pizzaschaar, schaar, kruidenschaar.

De huis-tuin-en-keuken-schaar
Dit is de schaar die we eigenlijk allemaal wel hebben. Waarbij je bij mij huis en tuin meteen weg mag laten. Deze komt de keuken niet uit. Een schaar waar we volgens mij weinig geld aan uitgeven, maar die we bijna dagelijks gebruiken: pak pasta, pondje koffiebonen, bindgaren voor kippetje, recept uit kookblad: hup! daar gaat ie weer! Wat ik er ook met doe: ik knip er ook zo af te toe wat tuinkruiden mee. Beetje peterselie of wat bieslook: zo boven de schaal is het knip knip knip en klaar ben ik. Dat terwijl er een schaar in mijn la ligt en die heet...:

Kruidenschaar
Ik weet niet precies hoe ik hier ben aangekomen, maar hij valt absoluut in de categorie "lijkt-handig-maar-is-uiteindelijk-een-onding". De schaar bevat uit vier scharen waarmee je dus in principe vier keer zo snel door je kruiden heen zou moeten knippen. Het zal aan mij liggen maar hij loopt vaak vast op mijn bosje kruiden. En dan blijft er dus een beetje kruidenprut tussen die vier scharen hangen. Jek! Daarnaast moet je het laatste stukje kruiden er een beetje infrutten en daar ben ik (blijkbaar) niet handig in. Dit leidt tenslotte tot het laatste bezwaar: ik knip eigenlijk altijd in mijn vingers met dat rotding. Stomme schaar!

Gevogelteschaar
Zonder enige twijfel een prachtige, mooie en robuuste schaar! Was ook geen koopje, deze Wüsthof dreizack gevogelte schaar glans, maar nog steeds ben ik verliefd als ik hem zie liggen. Het punt is alleen: ik zie hem met name líggen. Zelden heb ik hem in mijn hand. Maar wellicht moet ik gewoon eens wat meer oefenen. Want in dit filmpje van Ed Bianco (Witte Eddie) gaat het wel heel gemakkelijk! Misschien toch geen stomme schaar...

Pizzaschaar
Jaaaa!!! En dan dit toppertje. Gekregen van kookvriend Frank (van kookclubs "de Harde Dobber" en "de Natte Sherry") en echt een aanwinst in mijn keuken. Natuurlijk kan het met een mes, natuurlijk kan het met zo'n scherp wieltje maar niets gaat zo makkelijk, zo trefzeker door pizza als de Triangle Pizzaschaar. Ik heb gekkere (of geavanceerdere) modellen gezien, maar deze geknikte schaar doet voor mij precies (en altijd!) wat ie moet doen: mijn pizza's in acht puntjes knippen. Niks stoms aan deze schaar!