"Inktvisringen vaak gemaakt van varkensanus", zo berichtte de telegraaf en daarna vele andere (sociale) media. Om het verhaal de volgende dag alweer te ontzenuwen: "Inktvisringen van varkensanus is waarschijnlijk broodje aap". Ik verwacht één dezer dagen het bericht "in broodje aap restjes varkensringetjes gevonden" of "Boer'n achterham eigenlijk één grote klont gemengde en geperste inktvisani". Maar waar is nu eigenlijk de ophef over? De foute informatie, zoals dat ook bij de paardenlasagne het geval was? Of vinden mensen het idee van een varkensanus gewoon vies? Als we de aap even buiten beschouwing laten: waarom is varkensanus niet net zo geaccepteerd als inktvisring?
We zijn maar een raar stel, hoor. Volgens mij eten heel veel mensen een worstje op z'n tijd, zo'n rolletje gemalen vleesrestjes bijeen gehouden door een varkensdarm. En die darm zat toch echt aan de anus vast en volgens mij gaat door beiden de varkenskak heen. Het is een beetje hetzelfde als lever. "Brrr!" zeggen velen, inclusief The Fonz van Happy Days. Maar smeerleverworst, plakje leverworst, foie gras, crostini fegatini: ik wil de droom van velen niet kapot maken, maar daar zit dus lever in.
Ik denk dat veel te maken heeft met opvoeding en cultuur. Ik heb de mazzel te zijn opgevoed met kippenlevertjes en spek, met sambal kippenmaagjes en met vissoep met hele vissen er in. Tegenwoordig is er een beweging (inclusief bijbehorende kookboeken) die van snuit tot staart heet: het idee daarbij is om niet alleen de mooie filets te eten maar eigenlijk al het vlees dat aan het dier zit. Dat zorgt er voor dat je wat meer variatie hebt in het vlees dat op je bord komt. En wat je dan probeert ligt natuurlijk helemaal aan jou. Ik ben bijvoorbeeld niet zo'n fan van tripe. Ik heb het een keer gegeten in Florence, te midden van allemaal hippe Italianen, dus de setting was perfect. Het bakje gekookte koeienpens met olijfolie en zout vond ik minder perfect. Ronduit goor komt dichter in de buurt. Het zag er uit als tissues in ouwemannetjepis en zo rook en smaakte het ook. Hoeft dus niet meer... Maar kippenhartjes als een soort saté snack bleek een big hit te zijn! Zalig!!! Ik weet niet of er al een slager is die varkensanus verkoopt en ik zou niet weten hoe ik het moet bereiden (stoven in tomatensaus?) maar ik zou het in ieder geval wel willen proberen.
Ik heb trouwens door al dat nieuws ontzettende trek in calamares gekregen....
Links:
