Laat ik maar met de deur in huis vallen: ik heb het niet op pompoensoep. Er is niet een hele duidelijke reden waarom, maar als ik alleen al het woord pompoensoep hoor, word ik weeïg in de maag. Brrr! Gek genoeg merk ik dat pompoensoep juist tot de favorieten hoort van veel van mijn vrienden. Of, beter gezegd, mijn vriendinnen. Pompoensoep lijkt een echt vrouwending te zijn. Net zoals rooibosthee. “Pompoensoep, dat is de rooibosthee onder de soepen.”
Tja, wijvensoep dus. En het ziet er ook gewoon niet zo lekker uit. Een beetje onbestemde roodbruinoranje smurrie, met vaak een scheutje room erdoor en het onvermijdelijke toefje groen. Ik weet het, ik weet het, ik overdrijf. Kreeftsoep ziet er ongeveer hetzelfde uit en dat vind ik heel erg lekker. Maar pompoensoep... Het is ook een beetje een black box, hè? Er gaat van alles in: koriander, gember, kerrie, prei, kaneel. Maar op het einde gaat de staafmixer er in en prrrrffffttttt: roodbruineoranje smurrie.
Halloween
Hoe komt dat toch, dat we in de herfst bedolven worden onder de pompoensoepen? Speelt het in op de overigens prima trend van minder vlees eten? Staat het in één of ander dieetboek dat ik niet ken? Is er een bekende Nederlander die in de Linda, Red of Happinez heeft verkondigd dat pompoensoep hét antwoord is op de economische crisis? Ik denk dat ik lekker Amerika de schuld ga geven! Want er zijn denk ik gewoon heel veel moeders die in het kader van Halloween een gezellige knutselmiddag met de kinderen hebben, waarin een pompoen van zeven kilo met een mes wordt bewerkt. Daarna staat die oranje bol vijf dagen lang buiten in de regen met een klont Bolsius door z’n glimlach heen te schijnen. En daarna wordt er dus soep van gemaakt.
Het kan gelukkig ook anders. Voor stoere-mannen-pompoen-chips: Snijd een stuk pompoen in hele dunne plakjes. Met een kaasschaaf gaat dat heel goed. Verhit dan ruim olijfolie in een hapjespan tot de olie heel heet is. Frituur de chips in etappes een minuutje of twee en laat uitlekken op keukenpapier. Bak als laatste in enkele seconden een handje vol salieblaadjes en een in dunne plakjes gesneden knoflookje. Wees hier echt snel mee, want aangebrande knoflook is niet te vreten. Schep dit door de chips heen, verkruimel een gedroogd chilipepertje over de chips en besprenkel met zout. Spreek af met vrienden. Trek een ijskoud biertje open, zet een DVD'tje van Baywatch op, kijk om je heen als Al Pacino en roep: Whoo-Ha!
Links:
- Happinez kookboek
- Fragmenten Scent of a Woman op Youtube
2 opmerkingen:
Je moest es weten wat een ellende dat is, dat geknutsel met die pompoenen. Minstens 2 pleisters per kind per pompoen. Na 5 dagen in het kinderkamertje gaat het hele zooitje geniepig druppen. Eerst denk je dat het de hoogste tijd om weer es een bed te verschonen. Vervolgens een schuldcomplex omdat je te weinig de kamertjes lucht, terwijl je weet dat dat zo goed is. En dan, als de lucht niet meer te negeren is, kom je er achter dat het dat oranje monster is. En dan op 11 november met die zware krengen langs de deuren, liedjes zingen. 3 Keer raaien wie er na 5 minuten met een paar kwaadaardig grijnzende lampionnen zeult, terwijl vader met z'n poten omhoog op de bank chips op zit te boeren. Pompoensoep wordt alleen gemaakt door hele stoere moeders!
Pompoen feta soep. Aanrader!
Een reactie posten